Familie Aalvanger is duidelijk besmet met het “onderwijsvirus”: drie van de vijf kinderen (Heleen, Harmen en Erika) en twee schoondochters (Janneke en Renske) werken in het onderwijs. Moeder Neli Aalvanger-Prins: ‘Mijn vader stimuleerde zijn kinderen iets te gaan doen wat ze leuk vonden. Zelf had hij daartoe niet de mogelijkheid, maar hij kon goed met kinderen omgaan en zou geschikt zijn geweest voor het onderwijs. Mijn zus en ik zijn beiden het onderwijs in gegaan. Ik heb vijf jaar voor de klas gestaan, maar ben gestopt vanwege mijn huwelijk en gezin.’
‘Een collega ontdekte pas dat wij familie zijn, toen we samen een mail stuurden’
Erika
‘Ik werk op De Wegwijzer in Nederhemert, sinds kort ook als teamleider middenbouw’, vertelt Heleen. ‘Ik geniet ervan om mijn leerlingen stappen te zien zetten. Harmen en ik lijken op elkaar wat betreft doelgerichtheid.’ Harmen: ‘Eerst wilde ik gymleraar worden, maar ik kwam niet door de selectie heen. Toen ben ik pabo gaan doen – en daar heb ik Renske ontmoet. Ik heb eerst in Ouddorp gewerkt en werk nu als directeur op De Hoeksteen in Ooltgensplaat. Als het nodig is – en dat is het nogal eens – sta ik voor de klas.’ ‘Ik werk in groep 8 op de School met de Bijbel in Sommelsdijk’, vertelt Renske. ‘Harmen en ik werken bewust niet op dezelfde school. Doordat je allebei in het onderwijs zit, is je wereldje toch al klein. Het nadeel van samen in het onderwijs zitten, vind ik dat je de pieken in het schooljaar tegelijkertijd hebt en dat is een belasting voor je gezin.’ De naam “Aalvanger” komt zelden voor in Nederland. Renske: ‘Wij zijn zelfs de enigen op Goeree-Overflakkee. Soms zeggen mensen tegen mij: “Ik had contact met een Aalvanger, dat is dan zeker jouw man?”’
Janneke en Erika werken beiden op de Calvijnschool in Leerdam. Erika: ‘Ik was eerst! Ik heb Janneke zelfs getipt.’ ‘Ik werkte eerst in Ede’, vertelt Janneke. ‘Voor de klas zoek ik vooral de relatie, terwijl ik in vakanties diepgang zoek en gerust een onderwijsboek lees. Ik denk dat de warmte voor het onderwijs is begonnen toen ik als kind weleens logeerde bij een oom en tante die in het onderwijs werkten.’ Erika: ‘Een collega ontdekte pas dat wij familie zijn, toen we samen een mail stuurden. Een bezoeker zag de naambordjes op de twee aangrenzende lokalen en zei: “Aalvanger is zeker een veelvoorkomende naam in deze regio?”’
Het onderwijs is sterk veranderd sinds Neli voor de klas stond. ‘We slaan nu soms door in het psychologiseren van kinderen’, vindt Harmen. Neli: ‘Toch zei een gymleraar tegen ons: “Je bent pedagoog en geen leerstofboer”’. De ontwikkelingen binnen onderwijsland zijn snel gegaan, maar Neli houdt het – dankzij de verhalen van haar kinderen – wel bij.